De paardenbloem

De officiële naam voor de paardenbloem is Taraxacum officinale. De Fransen noemen dit kruid pissenlit, duidend op het vochtafdrijvende karakter van deze plant. In vroegere tijden werd het kruid (blad en wortel) gebruikt bij lever- en nierkwalen. Ook werd het ingezet bij huidaandoeningen. In de Chinese kruidenleer wordt paardenbloem in verband gebracht met het begeleiden van kanker.

De paardenbloem heeft een bladrozet en een penwortel, waardoor de plant stevig blijft staan. Penwortels geven de mens aardekracht, met alle voordelen van dien. De stengel is hol en een gele bloem siert dit kruid. Belangrijke stoffen van de paardenbloem zijn de bitterstoffen die in blad en wortel aanwezig zijn. De plant bevat ook een scala aan mineralen en vitaminen.

Bitterstoffen in een kruid zorgen voor een betere doorbloeding. De lever, gal en de alvleesklier worden gestimuleerd. Iemand met suikerziekte heeft een zwakke alvleesklierwerking. Paardenbloem activeert deze klier. Ook de nieren worden aangepakt: meer vocht en zuur verlaten het lichaam. Al met al: het bloed wordt gezuiverd; het immuunsysteem en het hart varen er wel bij.

Maar er is nog iets wat deze plant zo bijzonder maakt. Net als elke plant bevat de paardenbloem fotonen (lichtdeeltjes). De mineralen van de plant, zoals calcium, natrium, kalium, silicium en ijzer, en de vitamines A, B, C en D aarden deze lichtdeeltjes, zodat het in ons beklijft en ons lichtsysteem goed laat functioneren. Elke cel ontvangt dit licht want in de cel zit een lichtreceptor. Deze zorgt mede voor de vitaliteit van de cel en communiceert met andere lichtontvangers in andere cellen, met als doel gezondheid en harmonie in cellen en weefsels te bewaren. Paardenbloem heeft dus een goede werking op de celfunctie, met name door de goede zuurstof- en lichtopname. Zwakke cellen worden nu door de signalen van de gezonde cellen hersteld en vervallen mogelijk niet tot afscheiding, want een van de factoren van een zwakke cel is dat hij niet goed aangesloten is op deze lichtcommunicatie. Door het niet meer communiceren met elkaar degenereert de cel, waardoor ernstige ziekten kunnen ontstaan.

Dat is misschien een reden dat vele onderzoekers en wetenschappers de kracht van de paardenbloem onderzoeken, die mogelijk heilzaam kan zijn bij behandeling van ernstige ziekten. Dit is een prachtige ontwikkeling. De wetenschap en de kruiden hand in hand.

Wanneer kunt u o.a. de paardenbloem gebruiken: Bij problemen rond de lever; droog eczeem, vermoeide ogen en oogzwakte zijn tekenen van een zwakke lever. Bij galstenen, geelzucht, diabetes, jicht, hoog cholesterol, vochtophoping. Het kruid is een versterker voor de levenskracht (celfunctie). Ook bij voorjaarsvermoeidheid en depressieve klachten kan de paardenbloem een waardevol kruid zijn.

U kunt een paardenbloemtinctuur maken voor uw kruidenkast. Tinctuur wordt altijd met de Latijnse naam aangegeven.

Toepassingen

Benodigdheden voor Taraxacum-tinctuur: in stukjes gesneden paardenbloemwortel (graven in het voor- of najaar), jenever of wodka (bij voorkeur 40% alcohol; red.), een schone jampot en donkere flesjes. Vul de jampot met de in stukjes gesneden paardenbloemwortel, giet de jenever of wodka in de pot tot aan de rand (de wortels moeten geheel ondergedompeld zijn), sluit de pot af. Schud het mengsel een maal per dag, gedurende minstens 14 dagen. Zeef het mengsel na drie weken en giet het in de flesjes.

Dosering tinctuur: 3x daags 15 druppels (kinderen naar leeftijd), houdbaar tot … (drie jaar).

Geregeld gebruik: Neem dagelijks twee of drie blaadjes paardenbloem, was en dep de blaadjes. Je kunt ze zo opeten of op brood doen. Hou vol, na enkele weken ben je frisser.

Lunchrecept: Pluk paardenbloemblad, was het blad en dep de blaadjes droog. Maak een dressing van olijfolie, azijn, honing, zout en peper. Tip: lekker met pijnboompitten.

Trudy van Diepen

info@kruidenvrouw.nl