Zwangerschap – als er dan iets is gebeurd…

In dit artikel komen problemen tijdens de zwangerschap en rond de geboorte aan de orde. Het wordt steeds meer bekend dat problemen in de zwangerschap en rond de geboorte veel later enorme gevolgen kunnen hebben. Maar dat niet alleen: die gevolgen zijn ook later vaak nog homeopathisch te behandelen!

Mijn collega’s en ik zien in de praktijk vaak dat klachten niet zomaar ontstaan. De aanleiding kan heel verschillend zijn: meer lichamelijk of meer psychisch. Voorbeelden zijn een val of ander trauma, het niet opknappen na een ziekte, slaapgebrek, chronische zorgen, overbelasting, pensioen, ontslag. Ook problemen in de zwangerschap en rond de geboorte horen in dit rijtje thuis. De aanleiding is niet altijd de enige reden voor klachten, ook de gevoeligheid van de patiënt voor die aanleiding kan van belang zijn. Deze gevoeligheid verschilt van persoon tot persoon: wat voor de een negatieve stress is, is voor de ander heel neutraal of zelfs positief. Iedere persoon reageert weer anders. Een simpel voorbeeld is temperatuur: de een bloeit op bij heel warm weer, een ander wordt er ziek van. In een homeopathische behandeling is het belangrijk om relevante samenhangen op te sporen. Als dat lukt, is de behandeling meestal effectiever.

Van oudsher weten we dat rust, harmonie en een gezonde leefstijl met name tijdens de zwangerschap van groot belang zijn. Het zich ontwikkelende kindje is kwetsbaar en het is ideaal als die ontwikkeling in alle rust kan plaatsvinden. Onze maatschappij is echter niet zo rustig en harmonieus, en het leven stelt ons voor verrassingen en uitdagingen. Veel ouders ervaren behoorlijk wat stress tijdens de zwangerschap, en door de (hormonale) veranderingen in die periode voelen lang niet alle vrouwen zich even goed en stabiel! Daarbij komt dat we technisch gezien tot steeds meer in staat zijn; dat geeft veel nieuwe mogelijkheden, maar kan ook onverwachte bijeffecten hebben, zoals we nu meer en meer merken. Zowel moeder als kind kunnen de gevolgen daarvan ondervinden.

In dit artikel worden voorbeelden genoemd van verschillende soorten oorzaken, die uiteraard allerlei variaties kennen.

Op een rijtje een aantal mogelijke oorzaken:

• mechanisch, zoals een zware bevalling (zie het voorbeeld van Nero);
• fysiologisch, zoals een vroeggeboorte;
• emotioneel, zoals emoties ten gevolge van ontslag, de dood van een familielid, woede (zie het voorbeeld van Tess);
• technisch, zoals IVF of een keizersnee (zie de problematiek van Dylan);
• moleculair, met name geneesmiddelen.

In dit artikel wordt niet ingegaan op de homeopathische behandeling van problemen in en rond de zwangerschap zelf, zoals zwangerschapsbraken, bekkeninstabiliteit, het niet op gang komen van weeën, onvoldoende borstvoeding, nabloedingen en postnatale depressie. Die behandeling is in een eerder artikel al besproken (DNUA 239 van sept./okt. 2015).

Voorbeelden

Nero is een hond van een half jaar die lijdt aan epilepsie vanaf de geboorte. Het blijkt dat de bevalling heel zwaar was; hij was slap na de geboorte en wilde niet goed ademen. Met moeite kwam hij op gang en hij bleef een zwakke pup. Zuurstofgebrek lijkt de oorzaak te zijn. Hij slaapt veel minder dan andere pups, met name voor de aanvallen.

Hij krijgt het middel Carbo vegetabilis 200K; Nero knapt op en de epilepsie wordt rustig.

Tess is een meisje van 3 maanden oud en heeft erge darmkrampen. Ze krijst het uit en vouwt helemaal dubbel. De beste houding is tegen moeder aan, hoog op de schouder, zodat er flink wat druk op haar buik komt. Denkend aan een middel, vraag ik moeder naar de zwangerschap. Moeder zucht diep en zegt: ‘Die was een hel! Als alleenstaande moeder na een problematische scheiding kreeg ik de hulpverlening op mijn dak die het zogenaamd beter wist dan ik en veel dingen anders wilde dan ik goed vind.’ Het kwam erop neer dat ze erg veel spanning heeft gehad en zich erg betutteld voelde, maar met haar woede nergens heen kon, uit angst de ondersteuning te verliezen.

Tess kreeg het middel Colocynthis, wat past bij dit soort heftige buikpijn die verbetert door druk en veroorzaakt wordt door woede, in dit geval de woede van de moeder; moeder en kind reageren als één geheel in de zwangerschap. Binnen een paar dagen is de buikpijn over en is Tess opgeknapt.

Dylan is een jaar of 10 als hij voor het eerst op consult komt. Hij is snel boos, maar ook angstig en kan zich op school slecht concentreren. Het is een leuke knul die tijdens het gesprek de hele tijd met zijn handen zit te spelen en ook zit te wiebelen. Moeder vertelt dat er aan ADD of ADHD wordt gedacht, en dat dit binnenkort wordt onderzocht. Verder is zijn motoriek niet heel goed; hij houdt, mede daardoor, niet van kleuren en tekenen. Wel is hij erg handig met lego, ook de technische variant. Soms wordt hij gepest op school. Als je met hem praat merk je dat het een gevoelige jongen is. Moeder vertelt dat hij erg meelevend is en dat dingen hem diep kunnen raken. Zo kan of kon hij erg huilen om zielige passages in films, ook tekenfilms. Hij heeft ook een dwangmatig kantje: hij wil graag van tevoren precies weten waar ze bijvoorbeeld naar toe gaan in de vakantie, en is daar dan weken mee bezig. Nieuwe situaties zijn niet makkelijk voor hem. Dit maakt een kwetsbare kant zichtbaar. Ik vraag aan moeder hoe het zit met zijn concentratie. Het probleem is dat hij alles in de gaten houdt en dat het lijkt of alles bij hem binnen komt. Hij beschermt zich ertegen door bekende dingen: veel informatie tevoren, of bij niet kunnen slapen: bekende muziek aan. In zijn slaap kruipt hij soms helemaal onderin zijn bed. Ook komt hij nog bij zijn ouders in bed. Hij is bang alleen. Overdag durft hij bijvoorbeeld niet alleen de hond uit te laten. Hij krijgt een aantal middelen, maar echt tevreden ben ik nog niet. Zoekend naar meer informatie of een aanleiding realiseer ik me plots dat hij geboren is na IVF, en dan gaat mij een licht op: hij is veel te onbeschermd, alles komt binnen, angstig alleen te zijn. Hij krijgt het middel Vernix 200, gemaakt van huidsmeer van een baby; huidsmeer is bedoeld als bescherming. Het past bij kinderen bij wie alles te heftig binnenkomt. Ook collega’s hebben goede ervaringen met dit middel, juist bij dit soort kinderen. De IVF lijkt dan de aanleiding te zijn: een onbeschermd begin in een kaal reageerbuisje.Na het middel maakt hij een goede ontwikkeling door’. Zijn overgevoeligheid wordt een stuk minder, net als zijn angsten. Zijn concentratie is nog niet optimaal, maar al met al gaat het goed met hem.

Oxytocine

In de media is nu veel te doen over het hormoon oxytocine, het knuffelhormoon. Dit is ook het hormoon dat zorgt voor de samentrekking van de baarmoeder bij de bevalling. Het wordt – weliswaar een synthetisch oxytocine – gegeven om de weeën op te wekken en heet dan Syntocinon. Nu blijkt geleidelijk aan dat dit ernstige verstoringen kan geven bij zowel de moeder als het kind. Ervaring van een collega, Annette Hegg: zij werkt in een fertiliteitskliniek in Oslo. Ze gebruikt daar geregeld het middel Oxytocine in verschillende potenties. Het past bij baby’s die slecht drinken, met name als ze de borst niet kunnen vinden, en die rusteloos zijn en slecht slapen. De oorzaak lijkt te kunnen zijn: het gebruik van Syntocinon. Ook andere collega’s hebben hier inmiddels ervaring mee. Ook geeft Annette het aan moeders na een keizersnee, met name als ze niet tot rust kunnen komen, rusteloos en slapeloos zijn, en zich niet met hun kind kunnen verbinden.

Conclusie

Het is belangrijk om bij de analyse van de problematiek van de patiënt – of die nu jong of oud is – altijd rekening te houden met de hele geschiedenis van deze patiënt. Dan bedoel ik de héle geschiedenis, in ieder geval vanaf de conceptie, en dat daarbij gelet moet worden op al de genoemde mogelijkheden. Dat geeft de analyse diepgang en de behandeling houvast en meer kans van slagen.

Michel de Sonnaville

Arts gespecialiseerd in homeopathie

www.centaurea.nl

055 3574343